تفاوت بین فیبر نوری نامرئی و فیبر نوری معمولی

در زمینه ارتباطات و انتقال داده ها ، فناوری فیبر نوری در نحوه اتصال و برقراری ارتباط ما متحول شده است. در میان انواع مختلف الیاف نوری ، دو دسته برجسته پدید آمده است: فیبر نوری معمولی و فیبر نوری نامرئی. در حالی که هدف اصلی هر دو انتقال داده ها از طریق نور است ، ساختار ، برنامه ها و ویژگی های عملکرد آنها بسیار متفاوت است.

درک فیبر معمولی

فیبر نوری معمولی ، که اغلب به آن فیبر استاندارد گفته می شود ، از یک هسته و روکش تشکیل شده است. هسته از شیشه یا پلاستیک ساخته شده و برای انتقال سیگنال های سبک استفاده می شود. روکش دارای ضریب شکست کمتری نسبت به هسته است و نور را به هسته بازتاب می دهد و به آن اجازه می دهد تا با حداقل از دست دادن مسافت های طولانی را طی کند. فیبر نوری معمولی به طور گسترده ای در ارتباطات از راه دور ، اتصالات اینترنتی و تلویزیون کابلی مورد استفاده قرار می گیرد تا انتقال داده های پر سرعت در مسافت های طولانی فراهم شود.

یک ویژگی اصلی مشترکفیبر نوریدید آن است الیاف معمولاً در یک غلاف محافظ محصور می شوند که می توانند شفاف یا رنگی باشند ، بنابراین به راحتی قابل شناسایی هستند. این دید در بسیاری از برنامه ها سودمند است زیرا امکان نصب و نگهداری مستقیم را فراهم می کند. با این حال ، همچنین می تواند در محیط های خاصی که زیبایی شناسی یا ایمنی نگران کننده است ، یک ضرر باشد.

ظهور فیبر نامرئی

از طرف دیگر ، الیاف نوری نامرئی نوآوری نسبتاً جدیدی در فناوری نوری هستند. همانطور که از نام آن پیداست ، این الیاف به گونه ای طراحی شده اند که نامرئی یا حتی کاملاً نامرئی برای چشم غیر مسلح باشند. این امر از طریق تکنیک های پیشرفته تولید حاصل می شود که قطر فیبر را به حداقل می رساند و خصوصیات انکسار آن را بهینه می کند. الیاف نوری نامرئی اغلب در برنامه هایی که اختیار بسیار مهم است ، مانند روشنایی معماری ، دستگاه های پزشکی و الکترونیک مصرفی بالا استفاده می شود.

مهمترین مزیت الیاف نوری نامرئی زیبایی شناسی آنهاست. از آنجا که این الیاف می توانند به طور یکپارچه در محیط های مختلف ادغام شوند ، آنها برای کاربردهایی ایده آل هستند که الیاف نوری سنتی مبهم باشند. به عنوان مثال ، در ساختمانهای مدرن ، الیاف نوری نامرئی را می توان در دیوارها یا سقف ها تعبیه کرد تا بدون تأثیر بر یکپارچگی طراحی فضا ، روشنایی را فراهم کند.

خصوصیات عملکرد

از نظر عملکرد ، هر دو منظمفیبر نوریو فیبر نوری نامرئی مزایا و معایب خاص خود را دارند. الیاف نوری منظم به دلیل ظرفیت انتقال داده بالا و قابلیت های مسافت طولانی شناخته شده اند. آنها قادر به انتقال مقادیر زیادی از داده ها در مسافت های طولانی با حداقل میرایی سیگنال هستند و آنها را به ستون فقرات شبکه های مدرن از راه دور تبدیل می کنند.

فیبر نامرئی ، در حالی که هنوز در انتقال داده ها مؤثر است ، ممکن است همیشه با فیبر معمولی قابل مقایسه نباشد. با این حال ، پیشرفت در فناوری به طور مداوم قابلیت های آن را بهبود می بخشد. فیبر نامرئی می تواند برای پشتیبانی از انتقال داده های پر سرعت طراحی شود و آن را برای برنامه های خاص که در آن زیبایی شناسی و عملکرد باید همزیستی باشد ، مناسب می کند.

در نتیجه

به طور خلاصه ، تفاوت بین فیبر نامرئی و منظم در درجه اول در دید ، برنامه ها و ویژگی های عملکرد آنها نهفته است. فیبر منظم به طور گسترده در ارتباطات از راه دور استفاده می شود و به راحتی قابل شناسایی است ، در حالی که فیبر نامرئی یک راه حل احتیاطی برای برنامه هایی که زیبایی شناسی بسیار مهم است ارائه می دهد. با تکامل فناوری ، هر دو نوع فیبر نقش مهمی در شکل دادن به آینده ارتباطات و اتصال دارند. درک این اختلافات می تواند به مصرف کنندگان و صنعت کمک کند تا در مورد نوع فیبر که متناسب با نیازهای آنها باشد ، تصمیمات آگاهانه بگیرند.