مرنسبت خطای مدولاسیون، که نسبت مقدار مؤثر بزرگی بردار به مقدار مؤثر بزرگی خطا در نمودار صورت فلکی (نسبت مربع بزرگی بردار ایده‌آل به مربع بزرگی بردار خطا) است. این یکی از شاخص‌های اصلی برای اندازه‌گیری کیفیت سیگنال‌های تلویزیون دیجیتال است. این نسبت برای نتایج اندازه‌گیری لگاریتمی اعوجاج اعمال شده بر سیگنال مدولاسیون دیجیتال از اهمیت زیادی برخوردار است. این نسبت مشابه نسبت سیگنال به نویز یا نسبت حامل به نویز مورد استفاده در سیستم آنالوگ است. این یک سیستم قضاوت است که بخش مهمی از تحمل شکست است. سایر شاخص‌های مشابه مانند نرخ خطای بیت BER، نسبت حامل به نویز C/N، میانگین توان سطح، نمودار صورت فلکی و غیره.
مقدار MER بر حسب دسی‌بل بیان می‌شود و هرچه مقدار MER بزرگتر باشد، کیفیت سیگنال بهتر است. هرچه سیگنال بهتر باشد، نمادهای مدوله شده به موقعیت ایده‌آل نزدیک‌تر هستند و برعکس. نتیجه آزمایش MER نشان دهنده توانایی گیرنده دیجیتال در بازیابی عدد دودویی است و نسبت سیگنال به نویز (S/N) عینی مشابه سیگنال باند پایه وجود دارد. سیگنال مدوله شده با QAM از قسمت جلویی خارج شده و از طریق شبکه دسترسی وارد خانه می‌شود. شاخص MER به تدریج رو به زوال خواهد رفت. در مورد نمودار صورت فلکی 64QAM، مقدار آستانه تجربی MER برابر با 23.5 دسی‌بل و در 256QAM برابر با 28.5 دسی‌بل است (خروجی قسمت جلویی باید بالاتر از 34 دسی‌بل باشد، می‌تواند اطمینان حاصل کند که سیگنال به طور عادی وارد خانه می‌شود، اما ناهنجاری ناشی از کیفیت کابل انتقال یا قسمت فرعی جلویی را رد نمی‌کند). اگر کمتر از این مقدار باشد، نمودار صورت فلکی قفل نخواهد شد. الزامات خروجی مدولاسیون front-end نشانگر MER: برای 64/256QAM، front-end > 38dB، sub-front-end > 36dB، گره نوری > 34dB، تقویت‌کننده > 34dB (ثانویه 33dB است)، کاربر > 31dB (ثانویه 33dB است)، بالاتر از 5. یک نقطه کلیدی MER اغلب برای یافتن مشکلات خط تلویزیون کابلی نیز استفاده می‌شود.
اهمیت MER MER به عنوان نوعی اندازه‌گیری SNR در نظر گرفته می‌شود و معنی MER عبارت است از:
۱. این شامل انواع مختلف آسیب به سیگنال می‌شود: نویز، نشت حامل، عدم تعادل دامنه IQ و نویز فاز.
۲. این نشان دهنده توانایی توابع دیجیتال در بازیابی اعداد دودویی است؛ این نشان دهنده میزان آسیب به سیگنال‌های تلویزیون دیجیتال پس از انتقال از طریق شبکه است.
۳. SNR یک پارامتر باند پایه و MER یک پارامتر فرکانس رادیویی است.
وقتی کیفیت سیگنال تا سطح خاصی کاهش می‌یابد، نمادها در نهایت به اشتباه رمزگشایی می‌شوند. در این زمان، نرخ خطای بیت واقعی BER افزایش می‌یابد. BER (نرخ خطای بیت): نرخ خطای بیت، به عنوان نسبت تعداد بیت‌های خطا به تعداد کل بیت‌ها تعریف می‌شود. برای سیگنال‌های دیجیتال دودویی، از آنجایی که بیت‌های دودویی منتقل می‌شوند، نرخ خطای بیت، نرخ خطای بیت (BER) نامیده می‌شود.
BER = نرخ بیت خطا / نرخ بیت کل.
BER عموماً با نماد علمی بیان می‌شود و هرچه BER کمتر باشد، بهتر است. وقتی کیفیت سیگنال بسیار خوب باشد، مقادیر BER قبل و بعد از تصحیح خطا یکسان است. اما در صورت تداخل خاص، مقادیر BER قبل و بعد از تصحیح خطا متفاوت است و پس از تصحیح خطا، نرخ خطای بیت کمتر است. وقتی خطای بیت 2×10⁻¹ باشد، موزاییک جزئی گاهی اوقات ظاهر می‌شود، اما هنوز هم می‌توان آن را مشاهده کرد. BER بحرانی 1×10⁻¹ باشد، تعداد زیادی موزاییک ظاهر می‌شود و پخش تصویر به صورت متناوب ظاهر می‌شود. BER بزرگتر از 1×10⁻¹ باشد، اصلاً قابل مشاهده نیست. تماشا کنید. شاخص BER فقط یک مقدار مرجع است و وضعیت کل تجهیزات شبکه را به طور کامل نشان نمی‌دهد. گاهی اوقات فقط به دلیل افزایش ناگهانی به دلیل تداخل آنی ایجاد می‌شود، در حالی که MER کاملاً برعکس است. کل فرآیند را می‌توان به عنوان یک تحلیل خطای داده استفاده کرد. بنابراین، MER می‌تواند هشدار اولیه برای سیگنال‌ها ارائه دهد. وقتی کیفیت سیگنال کاهش می‌یابد، MER نیز کاهش می‌یابد. با افزایش نویز و تداخل تا حد مشخصی، MER به تدریج کاهش می‌یابد، در حالی که BER بدون تغییر باقی می‌ماند. تنها زمانی که تداخل تا حد مشخصی افزایش یابد، MER کاهش می‌یابد. BER زمانی شروع به بدتر شدن می‌کند که MER به طور مداوم کاهش یابد. وقتی MER به سطح آستانه کاهش یابد، BER به شدت کاهش می‌یابد.
زمان ارسال: ۲۳ فوریه ۲۰۲۳